συγχερσεύω

Α

(για τόπο) γίνομαι ξηρός και άγονος, ερημώνομαι και αχρηστεύομαι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + χερσεύω «γίνομαι άγονος και έρημος» (< χέρσος)].